Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014



               Ελλάδα  μας κουράγιο


Ελλάδα μας περήφανη, Ελλάδα τιμημένη,
Ελλάδα μας που πρόσφερες το φως στην οικουμένη
Εσύ στον κόσμον έδωσες πρώτη πολιτισμόν
και σου αξίζει να δεχτείς απ’όλους σεβασμόν.
Κι’αν πέρασες κακοχρονιές, σκλαβιάν και καταιγίδες
έμενες πάντα ζωντανή, μας έδινες ελπίδες .
Σήμερα όμως προσπαθούν κάποιοι να σ΄αφανίσουν
και μ’έναν τρόπον άδοξον τα φώτα σου να σβήσουν.
Μα όσον και να προσπαθούν δεν θα τα καταφέρουν
τα ύπουλα τους σχέδια σε πέρας να τα φέρουν.
Φάρος θα μείνεις πάντα σου να φέγγεις στους αιώνες    
και δεν θα κατορθώσουνε ν’αλλάξουν τους κανόνες.
Να ξέρεις πως Ελλάδα μας θα έχεις στο πλευρό σου
πάντα τους Κύπριους αδελφούς που θέλουν το καλό σου.
Τους κύπριους που σ’είχανε πάντα συμπαραστάτη   
στήριγμαν, αποκούμπην τους, αληθινόν προστάτη.
Είναι δική μας η σειρά αδέλφια να προσφέρουμεν 
στα δύσκολα προβλήματα παρηγοριάν να φέρουμεν
Εμπρός Ελληνοκύπριοι, εμπρός να βοηθήσουμεν
λίγον από το χρέος μας , μ’αγάπην να ξοφλήσουμεν .
              
                 Αντώνης Γαβριήλ Παπά
                       Κίτι-Λάρνακα
                         16-2-2012


Κράτα τζιαι σήμερα γερά

Κύπρος μας θαλασσόβρεχτη, γωνιά του Παραδείσου
Κύπρος μας που θαυμάζουσιν πολλοί την αντοχή σου
την τόσην σου την πρόοδον τζιαι την υπομονή σου
τζιαι στέκουν πάντα δίπλα σου για υποστήριξη σου
τζιείνοι που εν πραγματικοί φίλοι αδελφικοί σου.
Μα’ σιει τζιαι π’ αζουλεύκουσιν για την ανάπτυξη σου
τζιαι μια ζωή δουλεύκουσιν ναρτ’ η καταστροφή σου.
Που ήσουν Κύπρος μας γλυτζιά τζιαι που σε καταντήσαν;
Εν σε κανεί  που άπιστοι την γην σου επατήσαν
το εβδομήντα τέσσερα τζιαι σε διχοτομήσαν
τζιαι τίποτε στον τόπον του όρθιον εν αφήσαν,
τωρά τ’ άνομον έργον τους άλλοι το συνεχίσαν
τζιαι την οικονομία σου βαθκιά κατρατζιυλίσαν .
Κάποιοι Ευρωπαίοι «φίλοι σου» μα τζιαι παιθκιά δικά σου
κοπέλια που τ’ ανάγιωσες μέσα στην αγκαλιά σου.
«Γνήσιοι Κυπραίοι» πο’ χουσιν Θεόν τους τα ριάλλια
τα κινητά τζι’ ακίνητα τ’ αμέτρητα τα μάλια.
Τζι’ όμως παρά τες συμφορές τζιαι τα προβλήματα σου
το εβδομήντα τέσσερα έσφιξες την καρκιά σου
τζιαι κράτησες τα σπλάχνα σου μέσα στην αγκαλιά σου
τζι’ ούλλοι τους εθαυμάσασιν τα κατορθώματα σου.
Κράτα τζιαι σήμερα γερά τζι’ άντεξε τα δεινά σου
τζιαι σύντομα θ’ αναστηθείς τζι’ εσύ τζιαι τα παιθκιά σου.
Τα πράματα θ’ αλλάξουσιν τζιαι θα ορθοποδήσεις
τζιαι με το στόμαν αννοικτόν πάλαι θα τους αφήσεις.
Όμως τζιείνοι που φταίξασιν πρέπει πιον να βρεθούσιν
για να τους κάτσουν στο σκαμνίν ούλλους να δικαστούσιν

                                                Αντώνης Γαβριήλ Παπά
                                                    Κίτι – Λάρνακα
                                                          2/1/2013             

       


              Αν ήμουν δικαστής

Μέσα σε τούντον δύσκολον τζιαι μιάλον κυκεώναν
που τον εικοστόν τον πρώτον εμφανίστην τον αιώναν,
εβρέθηκεν τζι’ η Κύπρος μας στ’ αμάτιν του κυκλώνα
τζι’ εκαταστράφην για καλά τζι’ άλλαξεν πιον εικόνα.
Τωρά το ποιοι εφταίξασιν εν θα το σχολιάσω
ξέρουμεν τους πιον ούλλοι μας τζι’ εν να τους ξεπεράσω
μα ούτε τζιαι ονόματα στο στόμα μου θα πιάσω
γιατί πιστεύκω άδικα την ώρα μου θα χάσω.
Όμως αν ήμουν δικαστής τζι’ ήταν να τους δικάσω
με κάθε λεπτομέρειαν ήταν να εξετάσω
ούλλα τους τα εγκλήματα τζιαι δίχως να διστάσω
στην τιμωρίαν την σωστήν να τους καταδικάσω.
Εκτός των άλλων των ποινών σίουρα θα φροντίσω
όσ’ αποκτήσαν άδικα να τα γυρίσουν πίσω.
Τζι’ αμα΄ρτει ώρα η καλή πο΄ν  να τα επιστρέψουν
τζι΄ εν θάχουν με την δύναμην ποδά τζιαι δα να κλέψουν
ούτε τζιαι νόμους χαλαρούς για να τους προστατέψουν
κούσπον ποτζιεί στο Μιτσερόν να πάσιν να γυρέψουν

Αντώνης Γαβριήλ Παπά
       Κίτι – Λάρνακα
                                                                5-1-2014



                 Η αγάπη εν ομορκιά

Δεκατέσσσερις του μήνα κάθε χρόνον τον Φεβράρην
ούλλοι οι ερωτευμένοι με αγάπην τζιαι καμάριν
νέοι, νέες μα τζιαι γέροι με το σιέριν στην καρκιάν
προσπαθούσιν ν’ αποδείξουν της ζωής την ομορκιάν
τζιαι με δώρα φορτωμένοι, στην καλήν ή στον καλόν τους
πάσιν ούλλοι τους να δείξουν πως τους έχουν στο μυαλόν τους.
Όμορφη μέρα σίουρα τζι’ ούλλοι παρακαλούμεν
έτσι ωραία πράματα συνέχεια να θωρούμεν.
Άμαν εισ’ ειρωτευμένος τζιαι αληθιν’ αγαπάς
εν φοάσαι δυσκολίες στη ζωήν όπου τζι’ αν πας.
Τζι’ ανταπόκρισην  σαν εύρεις πασ’ τα σύννεφα πετάς
τζιαι πιστεύκεις πως καθόλου πασ’ το χώμαν εν πατάς\.
Τόσην μεγάλην δύναμην η αγάπη μας χαρίζει
τζιαι της ζωής τα βάσανα συχνά εξαφανίζει.
Εγώ παντού θα το λαλώ με καθαρήν καρκιά
πως η ομορκιά εν’ αγάπη τζι’ η αγάπη ομορκιά.  
   
Αντώνης Γαβριήλ Παπά
                                                                  Κίτι – Λάρνακα